“ဧည္႕ႀကိဳ” (Receptionist) ဆိုတဲ႕အလုပ္ဟာ..ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူတာကို...က်မ၏ လုပ္သက္(၅)ႏွစ္တာ...သက္တမ္းအရ...သိရွိခဲ႔ရသည္။
က်မအလုပ္လုပ္ေသာ...တရုတ္စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးတြင္...အထပ္ေပါင္း(၃)ထပ္ႏွင္႔
အထူးခန္း(Private Room) ၂ ခန္းပါရွိသည္။က်မ၏ အလုပ္မွာ..ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္လာသမွ် ဧည္႕သည္မ်ားကိုအၿပံဳးႏွင္႔ ဆီးႀကိဳရသလို
စားၿပီး၍ ဆိုင္ထဲမွၿပန္ထြက္သည္႔ဧည္႕သည္မ်ားကိုလည္း ႏႈတ္ဆက္ရၿပန္ပါတယ္..။
ဧည္႔ႀကိဳဟာ ဧည္႕သည္မ်ားအတြက္ ပထမဦးဆံုးႏွင္႔ ေနာက္ဆံုးၿမင္ရသည္႔ သူ
(Receptionist is the First and the Last important face in the Restaurant)ဟု..ဆိုရိုးစကားရွိပါတယ္..။
ဆိုင္ထဲသို႕ ဝင္လာေသာ ဧည္႔သည္မ်ား ပထမဦးဆံုးၿမင္ရမွာကေတာ႔
ဧည္႔ႀကိဳၿဖစ္သူ က်မ၏ အၿပံဳးပဲၿဖစ္ပါတယ္..။
က်မ၏ စိတ္ထဲက ပါသည္ၿဖစ္ေစ မပါသည္ၿဖစ္ေစ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း
တာဝန္ႏွင္႔ဝတ္တရားအရ ၿပံဳးေနရသည္႔ က်မအဖို႕ ႀကာလာေတာ႔လည္း
ၿပံဳးရတာကို ၿငီးေငြ႕လာတတ္ၿပီေပါ႔...။
ေန႔စဥ္ႏွင္႔အမွ် ဤစားေသာက္ဆိုင္ႀကီး၏.ေလွခါးထစ္မ်ားေပၚတြင္
တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္ႏွင္႔ ေၿပးလႊားရင္း ဧည္႔သည္မ်ားကိုေနရာခ်ေပးရေသာ
က်မ၏ အလုပ္မွာ က်မေပ်ာ္ေမြ႕ရေပမယ္႔ တခါတရံ က်ၿပန္ေတာ႔လည္း
ၿပႆနာရွာတတ္ေသာ ဧည္႔သည္ ၊ေနရာထိုင္ခင္းအတြက္ ဂ်ီးမ်ားတတ္ေသာ
ဧည္႔သည္မ်ားႏွင္႔ ႀကံဳေတြ႕ရသည္႔ အခါမ်ိဳးတြင္ က်မတေယာက္ ေဒါပြၿပီး
စိတ္အလိုမက် ၿဖစ္ရင္း အဓိပၸါယ္မဲ႕စြာ ၿပံဳးတတ္လာပါတယ္။
ဧည္႔သည္မ်ားကို သတ္မွတ္ထားေသာ စားပြဲသို႕ က်မမွ ဦးေဆာင္၍ေခၚေဆာင္သြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ အၿခားစားပြဲမ်ားကို ၿဖတ္သန္း၍ သြားရာ၌ က်မၿမင္ေတြ႕သမွ်
ဝန္ထမ္းမ်ား၏ အမွားမ်ား ဧည္႕သည္မ်ားအား ဂရုစိုက္ရန္လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို
ေတြ႕ၿမင္ရသည္႔ အခါမ်ိဳးမွာ ဝန္ထမ္းမ်ားအား အၿပံဳးမပ်က္ပဲ မ်က္လံုးႏွင္႔
လိုရာကိုေၿပာတတ္သည္႔ က်မ၏ အမူအရာကို က်မ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားက အကၽြမ္းတဝင္ရွိေနၿပီ ၿဖစ္သည္။
ဧည္႔သည္မ်ားကို သတ္မွတ္ထားေသာ စားပဲြဆီသို႕ က်မမွဦးေဆာင္၍
ေခၚသြားစဥ္တြင္ ေဘးတဖက္တခ်က္မွ ဝန္ထမ္းမ်ားအား စကားလွည္႔ေၿပာပိုင္ခြင္႔
မရွိေသာ က်မအတြက္ မ်က္လံုးအမူအရာၿဖင္႔သာ စကားေၿပာရၿခင္းၿဖစ္သည္။
မ်က္လံုးႏွင္႔စကားေၿပာၿခင္းကို က်မဘက္မွ အေတာ္ႀကြမ္းက်င္ေနၿပီၿဖစ္သလို
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားကလည္း က်မ၏မ်က္လံုးအမူအရာကို အေတာ္နားလည္ေနႀကေလၿပီ။
သာမာန္လူတေယာက္အတြက္ က်မ၏ အၿပံဳးမွာ တမ်ိဳးတည္းဟုသာ
ထင္ရေသာ္လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်မႏွင္႔အတူလက္တြဲလုပ္ကိုင္လာေသာ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာမူ အဓိပၸါယ္ကြဲၿပားၿခားနားေသာ က်မ၏အၿပံဳးကို နားလည္ေနေလၿပီ။
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ၿပံဳးရယ္ၿပီး ဧည္႔သည္ေပါင္း (၂၅၀)ေက်ာ္ကို ႏႈတ္ဆက္ရေသာ က်မ၊
ၿပံဳးရယ္ၿပီး သူတို႔၏ အလိုကို လိုက္ေနရေသာ က်မ အဖို႕ ဘယ္မွာလာၿပီး စိတ္ရွည္ပါေတာ႔မည္နည္း..။
“Custamers are always Right” ဆိုတဲ႔ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေႀကာင္႔ က်မ၏စိတ္တြင္းၿဖစ္ေပၚေလ႔ရွိေသာ စိတ္မေက်နပ္မႈမ်ား စိတ္ကသိကေအာက္ၿဖစ္မႈမ်ားကို
ု ၿမိဳသိပ္သည္းခံၿပီး ၿပံဳးရသည္႔အခါမ်ိဳးတြင္ က်မ၏မ်က္ႏွာၿပင္မွ
ေအးစက္ေသာအၿပံဳး မ်ိဳးကိုသာ ေတြ႕ရပါလိမ္႔မည္...။
က်မ၏ အက်င္႔တခုမွာ...
ၿပံဳးသည္......
ၿပံဳးေနသည္........
အၿမဲတန္းၿပံဳးသည္.........
စိတ္အလို မက်လွ်င္......ပိုၿပံဳးသည္........
စိတ္ဆိုးလွ်င္.........ပိုတိုး၍ ၿပံဳးသည္........
အဲဒီ အတြက္.....က်မ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား.....
က်မ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ခ်စ္စနိုးႏွင္႔ ေၿပာေလ႔ရွိေသာ....
စကားတခြန္းကေတာ႔.....
“Receptionist ၿပံဳးေနရင္...သတိထား”....တဲ႕...။
(ဒီေန႔...စိတ္အလို မက်တာေလး တစ္ခုေႀကာင္႔....က်မ၏ မ်က္ႏွာေၿပာင္းလဲေနသည္ကို....သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွ....
အကဲခတ္မိ၍.. က်မအားေမးၿမန္းရာမွ...ဤPost ေလးကို ေရးၿဖစ္ခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္သည္)
Wednesday, July 28, 2010
ၿပံဳးေနရင္...သတိထား
18 comments:
:-( မဲ့တတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ႔တယ္ ဂ်ီးေတာ္ ... ၿပံဳးေနတာ ေကာင္းတာေပါ့ .. မခ်ိၿပံဳးေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ႔ေပါ့။
ၿပဳံးေနရင္ တကယ္သတိထားရမွာ...
ကုိယ္ေတြ႔...ကုိယ္ေတြ႔
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ နတ္သမီးရယ္.. ၿပံဳးေနတာက မဲ့ေနတာထက္ေတာ့ ပိုၿပီး ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနမွာပါ။ :)
က်ေနာ္ကေတာ႔ မၾကိဳက္ရင္ ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရေသာ မ်က္ႏွာတစ္ခုကိုပဲ ပိုင္ဆိုင္တယ္။ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္တာလည္း ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ ဒီလိုပါပဲ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပီးသြားမွာပါ။
ႏွပ္သမီးေလးေရ...... ဖတ္ေနရင္းျမင္ေယာင္လာတဲ့ အထိေရးတတ္ပါေပတယ္... ညီမေလးက တကယ္ အရည္ခ်င္းရွိတဲ့ အေတြးေခၚထကိျမက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးပဲ... ဘေလာ့ေမြးေန႕လာရမွာေပါ့.... ဂေလာက္ခင္တာ... း)
ဟုတ္တယ္..စိတ္မပါပဲ ျပံဳးရတာ သိပ္ခက္တယ္.. ဒါကိုလုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ သိပ္ခ်ီးက်ဴးဖို႔ေကာင္းတယ္...
(ဒါနဲ႕ Customers ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္..)
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ဖတ္ေနရင္း ငိုခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္သြားတယ္..။
ျပံဳးတိုင္းလည္း ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး ညီမနတ္သမီးရယ္...၊အျပံဳးအမ်ိဳးမ်ိဳးထဲမွာ မခ်ိျပံဳးက ကိုယ္တိုင္အတြက္ အခက္ဆံုးပဲ...။ ညီမကေတာ့ ဘယ္လိုျပံဳးျပံဳး ခ်စ္စရာေလး ေနမွာပါ...
ညီမေရ အမ လူေရာစိတ္ေရာ မအားလို႔ ခုမွေရာက္ပါတယ္...လင့္ခ္အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္...:)
အားေပးေနပါတယ္။
ဆက္လက္ေပ်ာ္ရႊင္စြာဘေလာက္ဂင္းႏိုင္ပါေစ
ခင္မင္လ်က္
နန္း
မနန္းေရ..
ခင္လို႔ေခၚလိုက္ၿပီေနာ္..။ပိုစ့္ထဲမွာပါတယ္ဆိုလို႔
ရင္ခုန္လိုက္တာ...။
ဒီလိုပဲလူ႔ေလာကႀကီးထဲမွာမၿပံဳးခ်င္ေသာ္လည္း.
ၿပံဳးေနရတဲ့အေျခအေနေတြၾကားထဲမွာလႈပ္ရွား
ေနၾကရတာပဲေနာ္..။
ခင္တဲ့
သဒၶါ
ဘေလာ့တစ္ႏွစ္ျပည့္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနေၾကာင္းပါ...
ခင္တဲ႔
မိုးေငြ႔
စိတ္ အလို မက်ပဲ လဲၿပံဳး ႏိုင္တာ ေတာ္တာေပါ့။ က်ေနာ္ဆို သရုပ္ေဆာင္ လုံး၀ မေကာင္းဘူး။ မေက်နပ္ ရင္ ခ်က္ခ်င္းတုံ႕ျပန္တတ္လို႕ လူရွည္ သေလာက္ စိတ္တိုတယ္ လို႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ေျပာေလ့ရွိတယ္။ အဓိက ကိုယ့္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ ကအၿမဲ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ျဖစ္ေနဖို႕ပဲ။
အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးေရ
ဒီလိုေလး ျပံဳးတတ္ေအာင္ကို က်င့္ထားရတာ ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ဦးရဲ႕ စကားေလးကို သြားသတိရတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ အခုထိကို မျပံဳးတတ္ေသးဘူးဗ်ာ
ခင္မင္စြာျဖင့္
seesein
မနမ္းေရ က်ြန္ေတာ္ အမရဲ႕ ဘေလာ့တစ္ႏွစ္ျပည့္အတြက္ ေမြးေန့လက္ေဆာင္ကဗ်ာပို့စ္ေလး တင္ထားပါတယ္။
လာဖတ္ပါဦးေနာ္။ စီေဘာက္မေတြ႕လို့ မန့္ထားခဲ့တာပါ။
ခင္မင္လွ်က္
ကိုကိုးအိမ္
စိတ္တုိ၊ေဒါသျဖစ္ျခင္းကုိ
အျပဳံးနွင္႔ဖုံးကြယ္နိုင္ဖုိ႔ဆုိတာ..တကယ္မလြယ္ကူပါ။
ခုိင္နုေတာ႔..စိတ္ျဖင္႔မတုိရေသး
ေဒါသကေရွ႔ေရာက္ေနတတ္တာ။
မနမ္းလုိျပဳံးၾကည္႔အုံးမွ....
အဲ..ဘေလာပ္႔ေမြးေန႔မဖိတ္ေပမယ္႔
နက္ဖန္အေရာက္လာလည္ပါမည္လုိ႔...........
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္
အင္းးးးး
ဒီလိုပါပဲေလ
ညီမလည္း ျပံဳးတတ္ေနပါျပီ .. :D
စိတ္မပါလည္း ျပံဳး ပါလည္း ျပံဳး
ေအာ္တိုမစ္တစ္ ျပံဳးျပီးသားကို ျဖစ္ေနပါေရာလား .. း))
အႀဖဴေရာင္နတ္သမီး ေရၿကိဳက္ပါတယ္ ဒီပိုစ့္ကို..က်ြန္ေတာဆီလဲ လာလည္ၿပီး အၾကံ ေပးေပးကါေနာ္.......
ေနဘုန္းလွ်ံ..
လူ႕ ေလာကထဲမွာ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး အၿပံဳးေတြကို လိုအပ္သလို အသုံးခ်ေနရေပမယ့္ အၿပံဳးစစ္စစ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကိုေတာ့ မေမ့နိုူင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရမွာပါေနာ္။
ၿငိမ္းစိုးဦး
Post a Comment