"လ"သာတဲ႔ လၿပည္႔ေန႔ ညေလးတညမွာ "သူ" နဲ႕ က်မ "စ" ေတြ႕ခဲ႔ႀကတယ္...။
အမွတ္ရစရာ အၿဖစ္အပ်က္ေလးတခုနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ခဲ႔ႀကတဲ႔
အဲဒီ"တန္ေဆာင္တိုင္လၿပည္႔ေန႔ေလးကို...အခုထိ အမွတ္ရေနဆဲပါ။ အဲဒီေန႔က ေရႊဘုန္းပြင္႔ ဘုရားသို႔...က်မ ေရာက္ရွိခဲ႔တယ္...။လၿပည္႔ေန႔မို႔ ဘုရားရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚတြင္...ဘုရားဖူးမ်ားႏွင္႔ ၿပည္႔ႏွက္ေနခဲ႔သည္။ က်မလည္း ဘုရားဝတ္ၿပဳၿပီးၿဖစ္၍ အသံခ်ဲ႕စက္ႀကီးၿဖင္႔ အလွူခံေနေသာေဂါပကအဖြဲ႕အလွဴခံ႒ါနဆီသို႕လွမ္းလာခဲ႔ပါတယ္။ ႒ါနဆိုင္ရာမ်ား...အစိုးရ ရံုးႏွင္႔ေက်ာင္းမ်ားပိတ္ေသာတန္ေဆာင္တိုင္ လၿပည္႔ေန႔ၿဖစ္သၿဖင္႔...ဘုရားဖူးမ်ား အလြန္စည္ကားေသာ ဤေန႕တြင္အလွဴခံ႒ါနမွာ လက္မလည္နိုင္ေအာင္ အလုပ္မ်ားလွ်က္ရွိသည္...။လွဴဒါန္းႀကေသာ အလွူရွင္မ်ား၏စာရင္းကို ေဂါပက အဖြဲ႕ဝင္လူႀကီးတဦးမွ အသံခ်ဲ႕စက္ၿဖင္႔ အစဥ္လိုက္ ေႀကၿငာ ေပးလွ်က္ရွိသည္..။က်မလည္း လွဴဒါန္းေငြကို သက္ဆိုင္ရာ ေဂါပက အဖြဲ႔ဝင္တဦး၏ ေရွ႕တြင္ လွဴဒါန္းရင္း "၃၀၀၀ က်ပ္ ပါဦးေလး" ဟု ေၿပာလိုက္စဥ္...အမ်ိဳးသားတဦးမွလည္း...က်မႏွင္႔ နည္းတူ လွဴဒါန္းရင္း သံၿပိဳင္ ေၿပာမိႀကေလသည္....။ က်မတို႕တဦးကို တဦး ႀကည္႔မိႀကရင္း...သူ၏ ၿဖဴဆြတ္ေနေသာ ရွပ္အက်ၤ ီ ေကာ္လာကတုံး လက္စကႏွင္႔ ကခ်င္ပုဆိုး အစိမ္းေရာင္ေလးကို တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားသည္႔ တည္ႀကည္ခံ႔ညားေသာ အမ်ိဳးသားတဦးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္...။
"သူ"သည္ ေနာင္တခ်ိန္တြင္ က်မၿမတ္နိုးစြာခ်စ္ခဲ႔ရေသာ က်မ၏ ခ်စ္သူၿဖစ္လာလိမ္႔မည္ဟု အဲဒီတုန္းက လံုးဝေတြးထင္မထားခဲ႔ပါ....။
ဒုတိယ အႀကိမ္ အမွတ္ရစရာကေလးကေတာ႔ အလွဴခံ႒ါနမွ အလွဴခံမ်ား၏အမည္ကို ေမးရာတြင္... မိမိတို႕၏ အမည္ကိုယ္စီကို က်မတို႕သံၿပိဳင္ထပ္ေၿပာမိႀကၿခင္းပင္....။ၿပီးေတာ႕ႏွစ္ဦးသား ၿပံဳးမိႀကသည္....။ ထိုေနရာတြင္ ဆက္ေနလွ်င္ အလြဲမ်ားႏွင္႔ ဆက္လက္ ႀကံဳေတြ႕ေနရအံုးမည္ဆိုးသၿဖင္႔ အဲဒီေနရာမွ က်မလွည္႔ထြက္လာခဲ႔သည္...။
မႀကာခင္မွာပင္ အလွဴခံ႒ါန ၏ အသံခ်ဲ႕စက္မွ ေႀကၿငာလိုက္ေသာ အမည္တခုေႀကာင္႔
လွမ္းေနေသာ က်မ၏ ေၿခလွမ္းမ်ား အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ၿဖစ္ခဲ႔ရသည္...။
အေႀကာင္းမွာမူ...အလွူခံ႒ါနတြင္ မိမိတို႕၏အမည္မ်ားကို သံၿပိဳင္ေၿပာခဲ႔ႀကေသာ သူႏွင္႔က်မ၏
အမည္ႏွစ္ခုကို ပူးတြဲၿပီး "ကို- - - ႏွင္႔ မ - - - တို႕မွ ေငြသားက်ပ္ ၆၀၀၀ တိတိကိုလာေရာက္လွဴဒါန္းသြားပါတယ္...။ယေန႔မွ "စ"၍ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး အလွဴေရစက္ လက္ႏွင္႔မကြာ လွဴႏိုင္တန္းႏိုင္ႀကပါေစ"....ဟု ေႀကၿငာလိုက္ေသာေႀကာင္႔ၿဖစ္သည္...။
အမ်ိဳးအမည္ ေဖၚမၿပတတ္ေသာခံစားခ်က္ေလးတခုႏွင္႔ အတူ က်မေလ.....အဲဒီအခ်ိန္မွာ
အဲဒီေနရာကေန အခိုးအေငြ႕ေလးအၿဖစ္နဲ႕ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္ခဲ႔တာပါ...။
ႀကက္ပ်ံမက် စည္ကားလွတဲ႔ ဘုရားရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚကေန အေဝးကို ေၿပးထြက္သြာဖို႕ဆိုတာ
လြယ္ကူတဲ႔ ကိစၥမွ မဟုတ္တာပဲေနာ္...။
အဲဒီအၿဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ဘုရားေပၚမွာတင္ ၿပီးဆံုးသြားခဲ႔ၿပီလို႕ က်မထင္ထားခဲ႔မိတာ....
အမွန္တကယ္မွာေတာ႔...........................................
Sunday, November 15, 2009
အမွတ္ရေနဆဲပါ....(၁)
16 comments:
အမွတ္ရေနတုန္းပဲလား မမရယ္။
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္။
အျဖဴေရာင္နတ္သမီးပန္းေလးကို
ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေပးမယ္ေနာ္ ၁၉ ရက္မွာ း)
တန္းလန္းၾကီးရယ္ half feel ၾကီး ဆက္လည္းမေ၇းဘူး
ကဗ်ာေရးရမွာ အံုးစားသြားၿပီ :P
နတ္သမီးကလဲေလ ဘာလို႔ ဇာတ္လမ္းကိုတံုးတိဖ်က္ခ်လိုက္တာလဲ
ဘာေတြဆက္ျဖစ္သလဲဆိုတာ သိခ်င္ေနတယ္ ဆက္ေရးဦးေလ
အေကာင္းဆံုး လက္ေဆာင္ေပးမယ္.... နညမေလးကို.... ဟိဟိ... ဘာလို႕ထင္လဲ ေက်ာ...
တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုက ထူးဆန္းတယ္ေနာ္.... ဒါေပမယ့္လည္း ဖူးစာပါရင္ေတာ့ ေဂါပကလူႀကီး ေအာ္ဟစ္ေၾကျငာသလို တစ္ရက္ျဖစ္လာမွာေပါ့..
လုပ္ျပန္ျပီ တန္လန္ၾကီး
ဆက္ေရးပါ
ခင္တဲ့ ရီနို
ဘာလို႕ တုိတိုေလးနဲ႕ ျဖတ္လိုက္ရတာလဲလို႕..
ဘယ္လို ဖူးစာဆံုလဲ သိခ်င္ေသးတာကို..
နတ္သမီးေနာ္... ကိုရီးယားကား႐ိုက္တယ္...။
ဆန္႔တစ္ငန္႔ငန္႔နဲ႔...။
(ကဗ်ာေလးၿပီးေတာ့မယ္ဗ်ာ...။)
ရၿပီးတဲ႔ကဗ်ာေတြေရာ...
မရေသးတဲ႔ ကဗ်ာေတြအတြက္ပါ...
ရင္ခုန္ေနပါသည္...
ဟုတ္ပါ့ ဆန္႕တငန္႕ငန္႕နဲ႕.။ ေနာက္ဆက္တြဲ တင္ပါဗ်ိဳ႕.။
ခင္မင္တဲ့
ညီညီ
စာလာဖတ္ပါတယ္.. အရင္တည္းက ေရာက္ျဖစ္တယ္..
မမန္႕ျဖစ္ခဲ့ဘူး..
စာေရးေကာင္းတယ္ေနာ္.. :)
အားေပးေနပါတယ္..
း) ဇတ္လမ္းေလးပါလားဗ်ာ
တကယ္လားသိဖူး
း)
ဖတ္ရင္းေတာင္ ရင္လုိက္ခုန္မိတယ္
ေနာက္မွဒုန္းတန္႔တန္႔နဲ႔ တန္႔ခနဲ႔ျဖစ္သြားတာ
ဇတ္လမ္းက တိကနဲ႔ျဖတ္သြားတာကုိး
း) ကဗ်ာတပုဒ္ ၾကိဳးစားေရးေနတယ္
း)
ဆက္ရန္ေပါ့ ဟုတ္လားဗ်ိဳ႕ ..
ဘုရားေပၚ..ေလာ္ၾကီးနဲ႔ ေအာ္ျပီးမွ..
ဒီေလာက္ပဲလား..
ဆက္ေရးရမွာ ရင္ခုန္လို႕ပါ..ဟိ..
Post a Comment