တခါက က်မေမြးေန႔မွာ အိမ္မွာအလွေမြးဖို႔ ေရႊငါးေလးႏွစ္ေကာင္
လက္ေဆာင္ရခဲ႔ဖူးပါတယ္..
တေယာက္ထဲေနရတဲ႔ က်မအတြက္
အေဖာ္ရေအာင္လို႔တဲ႔ေလ..သူတို႔ေလးေတြဟာ က်မအတြက္
တကယ္ပဲအေဖာ္ၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္..
သူတို႔ေလးေတြကို က်မအိပ္ယာေဘးက
စားပြဲေပၚမွာ ဖန္အိုးလွလွေလးနဲ႔ထည္႔ၿပီး ေနရာေပးထားခဲ႔ပါတယ္..
က်မအိပ္ယာေပၚမွ ႀကည္႔လွ်င္ သူတို႔ကိုၿမင္နိုင္သလို..သူတို႔ကလဲ
က်မကိုၿမင္ေနရပါတယ္..က်မအိပ္ယာနိုးခ်ိန္တိုင္းမွာ သူတို႔ေလးေတြကို
အခ်ိန္မွန္အစာေကၽြးပါတယ္..တခါတေလ က်မအိပ္ယာထ ေနာက္က်လွ်င္
သူတို႔ေလးေတြက်မကို အသံေပးနွိဳးၿပီး အစာေတာင္းတတ္ပါတယ္..
မယံုမရွိနဲ႔ က်မကိုယ္ေတြ႔ပါ..ငါးကေလးမ်ား oxygen ရရန္ ေရမ်က္နွာၿပင္ေပၚကို
တက္ၿပီးေလရွဴတဲ႔အခါ ထြက္လာတဲ႔အသံဟာ က်မကိုနိုးထေစပါတယ္..
က်မအိပ္ယာထတာကိုၿမင္ရင္လဲ ဖန္အိုးထဲကေနက်မကိုႀကည္႔ရင္း
ၿပာယာခတ္ေနတတ္ပါတယ္..သူတို႔ေလးေတြကို အစာမေကၽြးခင္မွာ
အစာဘူးေလးကိုလႈပ္ၿပရင္း က်ီစယ္တဲ႔အခါ ဖန္အိုးေလးထဲကေန
အစာေနာက္ကိုအငမ္းမရလိုက္တတ္တဲ႔ သူတို႔ကိုႀကည္႔ရင္း က်မ ႀကည္ႏူးခဲ႔ရပါတယ္..
တခါတေလ က်မရဲ.သူငယ္ခ်င္းမ်ားရွိရာသို႔ ညအိပ္ သြားလည္တတ္ပါတယ္..
ေနာက္တေန႔ က်မအခန္းထဲသို႔ၿပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ သူတို႔ေလးေတြက်မကိုမေခၚပဲ စိတ္ေကာက္ေနတတ္ပါတယ္..(ငါးကစိတ္ေကာက္တတ္သလားလို႔ မေမးပါနဲ႔
အိမ္ေမြးတိရစၦာန္ေမြးဖူးသူတိုင္း သူတို႔ေလးေတြရဲ.စိတ္ကို ဖတ္တတ္ပါတယ္..
က်မအလုပ္ထဲမွာအဆင္မေၿပလို႔ စိတ္ညစ္တဲ႔အခါမ်ိဳးမွာ သူတို႔ေလးေတြကို
တိုင္တည္ၿပီးေၿပာၿပတတ္ပါတယ္..သူတို႔ေလးေတြက်မေၿပာတာကို
နားလည္လို႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အစာေကၽြးမယ္ထင္ၿပီး က်မကိုႀကည္႔ေနတာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
က်မကေတာ႔ က်မေၿပာၿပေနတာေတြကို နားေထာင္ေနတယ္လို႔ယူဆပါတယ္..
အဲဒီလိုနဲ႔ ၁နွစ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ငါးေလးတစ္ေကာင္ေသသြားခဲ႔ပါတယ္ ..
အဲဒီေန႔က က်မ..သူငယ္ခ်င္းအိမ္က ညအိပ္ၿပီးၿပန္လာတဲ႔ေန႔ေပါ႔..
ေရေပၚမွာေဘာေလာေပၚေနတဲ႔ ငါးေလးကိုႀကည္႔ၿပီး က်မငိုလိုက္ရတာ....
က်န္ခဲ႔တဲ႔ငါးေလးအတြက္ေရာ..ေသသြားတဲ႔ငါးေလးအတြက္ေရာေပါ႔...။
ငါးအေသေလးကို ကဒ္ထူဘူးလွလွေလးထဲမွာ နွင္းဆီပြင္႔ဖတ္ေလးေတြနဲ႔
အတူထည္႔ၿပီး ပင္လည္ထဲကို က်မသြားေမွ်ာခဲ႔ပါတယ္..အဲဒီေန႔က
က်မအလုပ္မသြားနိုင္ခဲ႔ပါဘူး..ေရာင္ကိုင္းေအာင္ငိုထားတဲ႔ က်မမ်က္နွာကို
သူငယ္ခ်င္းေတြၿမင္ေတာ႔ က်မကိုေလွာင္ေၿပာင္ႀကပါတယ္..
(က်မနဲ႔ငါးေလးေတြရဲ.သံေယာဇဥ္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြ မသိႀကလို႔ပါ..)..
အဲဒီေန႔က..စၿပီး က်န္ခဲ႔တဲ႔ငါးေလးဟာ သိပ္မလႈပ္ရွားေတာ႔ပဲ
အၿမဲတန္းၿငိမ္ေနတတ္တာကို သတိထားမိပါတယ္..အစာလဲမေတာင္းေတာ႔ပါဘူး..
အစာဘူးကိုၿပရင္လဲ အနားကိုမလာေတာ႔ပါဘူး..၁လေလာက္အႀကာမွာပဲ..
အဲဒီငါးေလးေသသြားခဲ႔ပါတယ္..
တေကာင္ေသလို႔ ေနာက္္ေကာင္လိုက္ေသတာလား..
အသဲကြဲၿပီးေသသြားတာလား..သူတို႔ေလးေတြရဲ႔ သက္တမ္းကုန္ဆံုးသြားတာလား..
ဆိုတာ အတိအက်မသိရေပမဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဘာအိမ္ေမြးတိရစၦာန္ကိုမွ
က်မ ..မေမြးေတာ႔တာ အခုခ်ိန္ထိပါပဲ..။
ပထမ ငါးေသေလးကို
ေမွ်ာခဲ႔တဲ႔ ပင္လယ္ထဲမွာပဲ...ဒုတိယ ငါးေသေလးကိုေမွ်ာေပးခဲ႔ပါတယ္..
"သူတို႔ေလးေတြ ၿပန္ဆံုနိုင္ႀကပါေစေလ"..........
Sunday, July 25, 2010
အေဖာ္ငါးကေလး အမွတ္တရ
Labels
- Hotel Life
- Music Video
- Romance(စိတ္ကူးယဥ္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း)
- ကဗ်ာ
- ကိုယ္တိုင္ရိုက္..ဓာတ္ပံု
- က်န္းမာေရး
- က်မအႀကိဳက္ဆံုး ပို႕စ္မ်ား
- ခံစားမႈတစ္စံု
- စကၠဴေခါက္နည္း
- ဆိုက္ပရပ္စ္ ဒိုင္ယာရီ
- ဆိုက္ပရပ္စ္ႏိုင္ငံမွ ဗဟုသုတမ်ား
- ဆိုက္ပရပ္စ္ႏိုင္ငံမွ သတင္း
- ဆိုက္ပရပ္စ္ႏိုင္ငံမွ သမိုင္းတခ်ိဳ႕
- ဆုေတာင္း
- တဂ္ပို႕စ္
- တရုတ္ရိုးရာပံုၿပင္
- ဓါတ္ပံု
- နတ္သမီးလက္ရာ စားႀကည္႕ပါ
- ပညာေပး ဝတၳဳတို
- ပံုၿပင္
- ဖိတ္စာ
- ဗီဒီယို
- ၿဖစ္ရပ္မွန္ေဆာင္းပါး
- မိသားစု ခံစားခ်က္
- မုန္႔လုပ္နည္း
- လွ်ပ္တပ်က္ ရိုက္ခ်က္
- လူထုေအာ္သံ
- ဝတၳဳ
- ဝတၳဳတို
- သတင္း
- သရဲအေႀကာင္း
- သႀကၤန္ ဝတၳဳတို
- သိမွတ္ဖြယ္ရာ
- သိုက္အေႀကာင္း
- ဟာသ
- အခ်စ္အေႀကာင္း
- အင္တာဗ်ဴး
- အထူးေဆာင္းပါး
- အၿဖဴေရာင္နတ္သမီး ဘေလာ႔ဂ္(၁)ႏွစ္ၿပည္႔
- အၿဖဴေရာင္နတ္သမီး ဘေလာ႔ဂ္(၂)ႏွစ္ၿပည္႔
- အၿဖဴေရာင္နတ္သမီး ေမြးေန႕
- အမွတ္တရ
- အမွတ္ရေစဖို႕
- အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေမြးေန႕(၂၀၁၁)
- အေတြး
- အေပ်ာ္တန္း သရုပ္ေဆာင္ခဲ႔ေသာ ဗီဒီယုိုပံုရိပ္မ်ား
- အေရးေပၚ
- ေဆာင္းပါး
- ေနာက္ခံ သီခ်င္းခံစားမႈ
- ေၿဖရွင္းခ်က္
- ေမြးေန႕
- ေမာင္႔ဘဝရဲ႕ က်မ၏ မနက္ၿဖန္မ်ား
- ေရာက္တတ္ရာရာ
- ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း
11 comments:
ျဖစ္တတ္တယ္။
တကယ္လည္း ၾကံဳဖူးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ႔ ေခြးေလးေတြနဲ႔ပါ။
ငါးေလးေတြမွာလည္း အသည္းနဲ႕ပါကြယ္... း))
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ေသျခင္းတရားရဲ႕ .....
အေျဖအနီးနားကိုေလွ်ာက္သြားခ်ိန္
တဒဂၤေတာ့ မွင္သက္မိတဲ့စိတ္ .....
တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္လာတဲ့ဲ့ သံသရာမွာပဲ
က်စ္ရစ္ၾကြင္းမဲ့ ငိုသံေတြၾကား
လွည့္ျပန္လို႔ မရတဲ့အခ်ိန္ ....
idulize(အ႐ုပ္ကေလး)
ေအာ္ .. လူနဲ႔လူ
တိရစာၦန္ န႔ဲ တိရစာၦန္
လူ နဲ႔ တိရစာၦန္
အားလံုးမွာ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ရိွတတ္ၾကတာပါပဲ ...
က်ေနာ္ေတာ့ အိမ္ေမြးတိရိစာၦန္ေတြကို အစ လုပ္ျပီး မေမြးဘူး။ ကရိကထ ဒဏ္မခံနိင္တာရယ္ သံေယာဇဥ္တြယ္ျပီးမွ ေသခြဲ၊ ရွင္ခြဲ ခြဲရမွာရယ္ကို မျဖစ္ခ်င္လို႔။
ႏွပ္တမီးေလးေရ... နာငိုပလိုက္ရ... ျဗဲ.... သူတို႕စာလာလာဖတ္ပီးရင္ ညွက္ေရအျမဲက်ရတယ္... အဟင့္
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြ ျဖတ္ေတာက္ဖို႕ရယ္၊ အလိုလိုေဆြးေျမ႕သြားဖို႕ရယ္ ဆိုတာ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတခု အထိလိုလိမ့္မယ္..
ပိုစ့္ထဲက(က်မ)နဲ႕ငါးကေလး အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္..... (ေကြကြင္းေနာက္ဆံုးျဖစ္ေခ်၏ )တဲ့ သိပ္မွန္တာဘဲဗ်ာ..... =)
အင္း....
ငါးေတာ့ မေမြးဖူးဘူးဗ်
ဟမ္းစတားေလးေတြေတာ့ ေမြးဖူးတယ္..
ပြားလာေတာ့ မနိုင္ဘူး..
အကုန္ျပန္ေရာင္းပစ္ရတယ္
ငါးေလးေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး
သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိျပီဆိုရင္ တိရိစာၦန္အတြက္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူအတြက္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပူေလာင္ရတာပါဘဲေလ....
မိသားစု မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေ၀းျပီး အထီးက်န္ေနရတဲ႕သူေတြအတြက္ေတာ႕ တိရိစာၦန္ဘဲျဖစ္ေစ အပင္ေလးတစ္ပင္ဘဲျဖစ္ေစ
အေကာင္းဆံုး အေဖာ္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္..
ကုိယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္..
ဟုတ္ကဲ႔..ကိုဇာနည္ေရ..
ၿပင္ၿပီးၿပီေနာ္..
အဲဒီ ပို႕စ္ေတြက လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁ႏွစ္က ေရးခဲ႔တဲ႔ ပို႕စ္ေတြကိုၿပန္တင္လိုက္တာမို႕ အမွားေတြကို ၿပင္ဖို႕သတိလြတ္သြားတာ..။
သတိေပးတဲ႔အတြက္ေက်းဇူးပါေနာ္..။
သံေယာဇဥ္ေပါ႔ မမရယ္..
ခံစားခ်က္ကို နားလည္ပါတယ္..
မြန္လဲ ေမြးဖူးလို႔..။
Post a Comment