မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းႀကီးရဲ႕ေအာက္က ပင္လယ္ၿပင္ရဲ႕ အစြန္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ....
နင္နဲ႕ငါ ရပ္ေနႀကတယ္....
ငါ...နင္႔ကိုလြမ္းတိုင္း ပင္လယ္ၿပင္ကိုသြားႀကည္႔တယ္.....
နင္...ငါ႔ကိုလြမ္းတိုင္း ပင္လယ္ၿပင္ကိုသြားႀကည္႔တယ္....
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ကို ပင္လယ္ၿပင္က ဆက္သြယ္ေပးထားတယ္....
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အမွန္တစ္ကယ္မၿမင္ရေပမဲ႔....ႏွလံုးသားကတဆင္႔ ေတြ႕ၿမင္ေနရတယ္....
ငါေၿပာခ်င္တဲ႔စကားေတြကို ပင္လယ္ၿပင္က သိေနတယ္....“သူ”...နင္႔ကိုၿပန္ေၿပာၿပပါလိမ္႔မယ္...
နင္႔ဆီက အနမ္းေတြကို လႈိင္းေတြက ငါ႔အတြက္ယူေဆာင္လာေပးၿပီး....
ငါ႔ဆီက အလြမ္းေတြကို နင္႔အတြက္ သူတို႕ၿပန္ယူသြားႀကတယ္....
ငါယံုႀကည္တယ္....
တစ္ေန႔...နင္နဲ႕ငါ....ပင္လယ္ၿပင္ႀကီးရဲ႕ ..တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာမဟုတ္ပဲ...ပင္လယ္ၿပင္ရဲ႕တစ္ဖက္ထဲမွာ...
တို႕ႏွစ္ေယာက္အတူတူရွိေနလိမ္႔မယ္ဆိုတာကိုပါပဲ......
I believe myself......
Thursday, September 3, 2009
ယံုၾကည္ေသာ အခ်စ္
1 comments:
ပင္လယ္ႀကီးရဲ႕ တစ္ဖက္တည္းမွာ အတူ ဆံုႏိုင္ၾကပါေစ။ ကိုယ္ခ်င္းလည္း စာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း အဲလိုပဲ ခံစားေနရတယ္လို႔ ထင္တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ အဲလိုေလး ခံစားခ်င္လိုက္တာဗ်ာ။ တရား၀င္ေပါ့။
Post a Comment