“လူဆိုတာ တစ္ေယာက္ထဲေနလို႕ရတာမွမဟုတ္တာ”...တဲ႕....
သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္နဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ခံစားခ်က္ ...ထပ္တူၿဖစ္သြားတဲ႕...
တဒဂၤ အခိုက္အတန္႔ေလးအတြင္းမွာတင္....
သူ႕ဘဝရဲ႕ ကမ္းပါးႀကီးထဲကို ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးသားက ...
မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး...ခုန္ခ်သြားခဲ႔တယ္......
ဦးေႏွာက္ကလာတဲ႔ အသိတရား...ဆင္ၿခင္တုန္တရားေတြေတာင္...
ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးသားကိုတားဖို႕...အခ်ိန္မမွီလိုက္ဘူး....
ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ ကမ္းပါးေပၚမွာက်န္ခဲ႔တဲ႔....
အသိတရားေတြကို ..ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးသားက....
မ်က္စိတစ္ဖက္ေတာင္....မွိတ္ၿပခဲ႔ေသးတယ္.......။
သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္နဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ခံစားခ်က္ ...ထပ္တူၿဖစ္သြားတဲ႕...
တဒဂၤ အခိုက္အတန္႔ေလးအတြင္းမွာတင္....
သူ႕ဘဝရဲ႕ ကမ္းပါးႀကီးထဲကို ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးသားက ...
မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး...ခုန္ခ်သြားခဲ႔တယ္......
ဦးေႏွာက္ကလာတဲ႔ အသိတရား...ဆင္ၿခင္တုန္တရားေတြေတာင္...
ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးသားကိုတားဖို႕...အခ်ိန္မမွီလိုက္ဘူး....
ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ ကမ္းပါးေပၚမွာက်န္ခဲ႔တဲ႔....
အသိတရားေတြကို ..ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးသားက....
မ်က္စိတစ္ဖက္ေတာင္....မွိတ္ၿပခဲ႔ေသးတယ္.......။
3 comments:
တစ္ေယာက္တည္းေနလို႔ မရတာနဲ႔ပဲ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ခုန္ခ်လိုက္ရသလား။ မိုက္လိုက္တဲ႔ သမီး ဟီးဟီး။
ဟိဟိ ခုန္ခ်တာၿမန္လိုက္တာနတ္သမီးေရ....ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္
ဆံုမွတ္ ။ ဆင္ျခင္တံု ၊
ရႊင္လန္းပါေစ ။
မင္းဒင္
Post a Comment